1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
651
Okunma
Hava kararıyor yine sessizce, yavaştan
Hüzünlerin habercisidir bu kızıl karanlık
Olmuyor gündüzlerim sensiz aydınlık
Güneş bile üzgün, bak siniyor yamaçtan
Garip bir sessizlik çöküyor çınarın dallarına
Soruyorlar halimi, konuşmadan enikonu
Görüyorlar bendeki garip, hazin sonu
Sarıyorlar yeşil vefalı kollarına
Gece süsü yıldızlar bir bir yok oluyor
Terk edişinle kayboluyor Çoban Yıldızı
Vefalı dostum, onun da vardır gönül hırsızı
Kim bilir ışıkları hangi gönüle sarkıyor
Acısıdır sensizlik yaşanmış gün karmaşasının
Senle olunan anlara özlem duyar bu çile
Derdin beni kül edip söndürse bile
Ver hesabını artık, yaşanmış gün temaşasının.
A. Kaan Özer