O EV
Şu iki katlı şirin ev var ya!
Ahşap balkonlu ev,
Biri vardı orada,
Onunla renklenirdi o şirin ev.
Şu görünen yer var ya!
Bebelerimizin oynadığı yer.
Seni, ilk kez gördüğüm yer.
İp atladığın, oynadığın,
Cambazların kurulduğu,
Akşamları şenlenen şirin ev.
Misket oynardık, karşı alanında,
Senin doğup, büyüdüğün, bayırına su döküp buz yaptığın,
Şimdi bebelerimizin oynadığı, koşup düştüğü yer,
İşte orası,
Seni gönlüme ilk kez koyduğum yer.
Heyecan verirdi seni hayal etmek.
Hele bir kez görebilmek için,
Evinizin önünden geçmek,
Çeşme başında beklemek, avuç, avuç su içmek,
Zor oldu hayallerle, düşlerle, sevginle büyümek,
Hani ter dökerek söylenen,
Kalbi yerinden fırlatan,
Kurumuş ağızdan, şey deyip de çıkmakta zorlanan.
Güftesi bozuk anlamı büyük sözcük var ya!
Korkuyla söylenip de tepkisi peşinden gelen,
Belleğimdeki sözü, sevgimi kabullendiğin,
Gönlünde yerimin olduğunu söylediğin yer,
İşte bu gün orada oynuyor bizim minikler.
Şu urbalarını kirleten, düşen kalkan bebeler,
Bizim meyvelerimiz
Sağlıkla büyüsünler.
24.08.1990
Ahmet BAĞÇE