Sensizlige sürgün oldu yüregim şimdi param parça
Dogmayan ışıkları arar oldu gözlerim kahır dolu günlerim geçmiyor artık
ruhumda fırtınalar var delicesine esiyor rüzgarlar seni benden almak için
yokluguna alışamayacak bu yaşlı bedenim bir daha beklerken seni
gitmen den korkuyordum işte o gün başlayacaktı sürgün yaşantım
sensizlik en büyük cezam olacaktı belki de hayatım bitecekti
VE BAŞLADI BUGÜN SENİN GİDİŞİNLE
geri dönüşü olmayacak sonsuzluğa atılan ilk adım
Gemiler artık limandan kalkmayacak. otobüsler ve uçaklar
seferini iptal edecek bir daha yolculuk olmayacak hiçbir zaman
hayatta çekilen son nefes olacak katran karası gecelerde
sinemalarda afişler olamayacak son seans oynatılacak
barlarda çalmayacak artık hiçbir şarkı seni anlatan
son yudum alınacak kadehten duvarda tuzla buz olacak
güller açmayacak ,nergisler artık hiç kokmayacak
kuşlar uçmayacak etrafımda bal yapmayacak arılar
hayattan alınan ne varsa o gün bitecek cezam başlayacak
son defa ilanlarında yazacak gazeteler. Radyolar, televizyonlar yayını kesecek
ve işte bu gün BENİM SENSİZLİGE OLAN SÜRGÜN CEZAM BAŞLAYACAK