Bir kere de sen konuş
Sustuğunun yarısı kadar en azından.
Git de artık olmaz de.
Böyle durmada ne yaparsan yap.
Ne söylersen söyle.
Ne de olsa gönül bağımız kalmadı artık.
Senden tek kalan telefon rehberime kayıtlı rakamlar.
Şimdi ben ne zaman seni aramak için telefonu elime alsam buz oluyor.
Üşüyor ellerim telefonun soğukluğundan mı ellerinin uzaklığından mı yoksa
Ne zamandır deymedi elim elime ondan mı.
Sana özlemlerimin hepsini birktiriyorum.
Hani olur ya karşılaşırız bir yerde belki dinlersin diye
Anlatırım belki sana sensizliği diye.
Rahatlarım diye değil belki anlarsın diye bana yaşattığını.
Hani rahat rahat uyuyabiliyorsun ya yatağında,
Hani aklına bile gelmiyorum ya
Hani bitti artık anlasın diyorosun ya öyle kolay
Bir kez olsun ne bıraktın arkanda gör diye.
Bıraktığın enkazda beni bul diye değil.
Diyemediklerimi dinle diye.
Sana sakladıklarım aslında tüm yaşanmamışlarım.
Senden sonra dikiş tutmadı yüreğim.
Senden sonar bir kez kalkıp ayağa doğrulamadım.
Doğru neyse bulamadım.
Ben hala sen varmışsın gibi yaşıyorum.
Geçirdiğim günlerin adı yaşamaksa.
Ben hala bir gün gelirsin diye tembihlediğin herşeyi aklımda tutuyorum.
Herşey istediğin gibi senin bıraktığın düzeninde.
Toz bile kondurmuyorum sana.
Kim ne derse seni koruyorum.
Biliyor musun senin gibi kimse inanmıyor hala sana aşkıma.
Seni sevdiğime.
Benim benden geçtiğime kimse inanmıyor.
Bana kalanın yalnız sen olduğunu anlamıyor.