yavaş yavaş ölüyorum..

yüreğim kanlar içinde,
patladı sanki lav’ım,
yarı baygın duygularım,

gözlerim kan çanağı,
başlatmadım ben isyanı,
son bahaı yaşıyorum,

yaprak gibi kuruyorum;
kesik kesik soluyorum,
demem o’ki sevdiceğim;
yavaş yavaş ölüyorum.

anılarım çok yaralı..
değişti bakışlarım,
çoktan terketti beni,
şizofronik aşlarım..

sar beni sarmala,
seni sevdim unutma,
artık zorla gülüyorum,
yapılacak hiçbirşey yok;
demem o’ki sevdiceğim;
yavaş yavaş ölüyorum.

talihim kaderimi yendi..
olmadı ne yapayım,
vucudum çok direndi.

nefes almam zorlaşıyor,
oksijenle yaşıyorum,
zorla nefes alıyorum..
yolun sonu geldi artık;
demem o’ki sevdiceğim;
yavaş yavaş ölüyorum.

zaman silmiş benim adımı..
kimse duymadı bu feryadımı,
allah’ım biliyor inan,
sana olan duygularımı.

tutunmadı yüreğim,
dalamadım hülyaya;
işte geldim gidiyorum,
doyamadan dünya’ya,

göz pınarım çağlasada,
yüreğim kan ağlasada,
acılarım paramparça;
demem o’ki sevdiceğim;
yavaş yavaş ölüyorum.

yordu artık yordu beni..
yitirmişim gençliğimi,
açamıyom gözlerimi;
erken doldu miat yazık,
beni seven beri gelsin,
hakkı olan helal etsin,
şimdi son kez gülüyorum,
demem o’ki sevdiceğim;
yavaş yavaş ölüyorum

mehmet sancak
şair ve söz yazarı
duyguların şairi boyabat.lı.