Zalimin öz vatanıdır cehennem

Öte alemi bekleye dursun cahiller
Onun her anı azap her lütfu kahırdır

Elinden dilinden gözünden
Sadır olan teş şey alevdir
Gönlü yanmıştır en başta kararmıştır
Aydınlık kar etmez ışık işlemez

Aşktan nasipsiz sevdadan bi-haber
Güzelliği küfür bilir
İsyanı eğlence sanır
Şirki gıdasıdır bir tek
Kabadır yobazdır 
Küstahdır üstüne

Fitne fücur nursuz
Kibir öz vasfıdır
Taassubu halt sanır
Hasedsiz yaşayamaz
Gıybet etmeden duramaz 

Tek iken korkar gölgesinden
Yiğit kesilir köpek, sürüsüne karışınca

İnsaf bilmez iman bilmez
Kendine benzemeyenleri sevmez

Ne okur, hele yazmak ne haddine
Ne üretir, saysan bir avuç faydası olmaz
Haceti gibi varlığı ziyan icraatı zarar

Bir tek iyilere imtihan vesilesidir

Şeytanın en sevdiği cinsten
Cehennem odunudur cahil...

neyzence