2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1212
Okunma
Biliyorum ordasın/kızgın ve kırgın
ve bil ki sevgili; senin kadar güzel değil hüzünler/pişmanlıklar/kırgınlıklar ve ben üzgünüm!! ve sen hala güzelsin..mavi bir deniz..martıların sesleriyle duvarların ve yüreğinin içinde..rengini koyduğun denizine b/akarken uzaklardan içime..gözlerine yatırarak yıldız tozlarını ve parmak ucundan bir dilek kayarken avuç içlerine..sokağın en ücra köşesindeki silik ışıkların altında..cemalinin/ay’la kesiştiği yerde/güzelsin..
sevdiğimsin..
(...)
önce su/ya
sonra kum/a
akarken parmak uçlarımdan sen
arabesk iplerine sarılmıştı saçlarının her bir teli
ki sorgusu
cevapsız bir gövdeydi bu
ve dokunduğumda
batardı
dikenli çekirdekleri
hangi ruh kabullenebilirdi
kumdan kaleleri
kartondan gemileri
camdan yapılmış kalpleri
soluğun ciğerlerimin duvarına dayanmışken
nasıl müsade edebilirdim
nefessiz üflemene
sordum
ıslak kıyılarından geçerken
ıssız kasabalarında
zordum
izlerimi bırakarak yollara
ve beklentilerim takılarak ağaçlara
sarkarken budaklarından
kırarak kanatlarımı
sordum ki
dişlerimle alt dudağımı ne vakit kanatsam
yıldız tozları yağarken gökten
ormanlar gökyüzüyle sevişirken
hasretim kasıklarında sen
bilirdim ki
ordaydın...
(...)
Cevap Yaz