Sevdanı hayal eder tutuşur kavrulurken
Leyla’dan beter olup çöllere savrulurken


Yürek alev içinde hergün çeker ızdırâp
Gönül etme ah u-zâr yare olursun turap


Yolları gözler durur gelecekse beklenen
Aşk-ı virane olmuş özlemese özlenen


Can deli divanedir canan derman canıma
Sevda tenimi yakan hayat versin kanıma


Gönlüme tahtını kur vuslata oldum hazır
Gülümsesin gözlerim gelsin haneme huzur


Arz-ı hali eylerim de derde çare bulamam
Civânım bana yetiş sende hare bulamam


Yazım hazan olmadan gelsene kollarıma
Sarp dağlardan gelirim güller dök yollarıma


Tülay’ım bülbül oldum figânım ele yeter
Çektiğim onca çile hicran ölümden beter


Tülay*Aslan




HARE: Ateş halkası,canlı göz dalgalanması
CİVANIM:Sevgi seslenişi,bir kimseye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten
duygu
HİCRAN:Aşkla yanan,aşkla gelen