18
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1426
Okunma

Bir tespih tanesi gibi
İki parmağım arasında sandığım
Bir Cuma akşamı yağmur
Yağdıkça biten günüm, çöker karanlık
Bu kaçıncı son sayfa bitirdiğim defterin
Özlem yüreğin, cefayı çeken kalem
Zaman yağmur sonrası, coşkun sel gibi
Ardı sıra koşsam da ne mümkün
Eski radyom da çalan hüzzam
Adını çok ötelerden hatırladığım
O girdapta sürüklenip
Zamana okunan meydan, meydansa tenha
Eski bir alışkanlık, süreğen sigara
Duman aynı duman, nefes başka darboğaz
Bayramdır belki, çürük elma, bir kurda
Sap aynı sap, saman başka samanlık
Ömrüm hengâmesinde, zamansız geçti zaman.
Sami ARSLAN / İZMİR
Şair Çıkmazı Edebiyat Dergisi..Ağustos / 2006