1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
848
Okunma
Bazen bakarım ;yeşil yeşil de,
Mavisine ,yeşiline.
Üzülürüm ,memleketimin haline..
Mesela;
Köy odası kalmasa da,
Hala bir ev vardır oralarda.
Yabancıya,
Bir sıcak çorba olsun,verebilecek…
Gezmek lazım,görmek lazım;
Anlamak lazım..
En önemlisi de;
Konuşabilmek lazım o dili,
En frenkçesinde..
Şehirden baktığında,
Allah’ın unuttuğu yerde
Karınca misali görünürler.
Bir çoban kavalında,
Bir varoluş türküsündedirler..
Lakin ,bakmak lazım işte.
Baharda,yeşil yeşil
Güzün,toprak rengi.
Sonra tekrar,tekrar bakmalı;
Mavi,mavi..
RC
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz