lk lodosla birlikte
saman alevinde tüten
bağ bozumunu andıran saçlarında
sıcaklığın çekilirken yamaçlarından
buruk bir gülümseme dökülmüş dudaklarına
alnına karışmış yaşam izdivaçları
söyle sevmeye zamanın var mı

umutsuzluk türküsü söylemediysen
bir ömür ki yüreğine taş ekip orakla biçtiysen
hiç aklına gelmezdi belki de başına gelenler
sis çanı boynundan yüreğine geçtiği an
yüreğini tırmalar köhne mekanlar
akan zamanda boynuna geçti kasnak
söyle sevmeye zamanın var mı

sevdim sevildim sandın öylece yalan mı
bir ömür ansızın geldi geçti talan mı
yok öyle yok böyle yaşama dünü
bir ömür ki gelin çözün kör düğümü
elinden yüreğine geçmiş prangalarda
söyle sevmeye zamanın var mı

bir sel taşkını, ışık solgunuydu hayatın
depremi yaşarken belli belirsiz tarzın
balkonu düşmüş evdi yaşantın
günü birlik gündelikti sevdan
yorgun düşmüş düşlerinde
söyle sevmeye zamanın var mı

kimi sabahlarda parmaklıklar tutsaktı hayatına
kan revan içinde fırlarken yataktan
yangın alevinde gün eşigine koy ki aşklarını
volkan dudaklarının kıvrımında yalan olmuş sevdan
ay ışığı alınlarında şavkını yürütürken
gözlerinde büyümüş mahşerin sıcaklığı
söyle sevmeye zamanın var mı

el değmemiş sevgide sürçerken
boğulan boğazında yürek sesinin iniltisi
ne hayaller kurmuştun ki yaşam üstüne büsbütün
yıldızları çakmıştın gökyüzünün simli tavanına
bilmiyorum ya sen yanıldın yada hayatın
düşler bahçesinin ortasına savruldu karanlık
mahzenin hışırtısından iki büklüm
ateşten gömlekti giydiğin
söyle sevmeye zamanın var mı

İlhan Koruyucu