ödüm kopuyor.

seni ne çok sevdiğimi ..!
duyacaksın diye ödüm çıkıyor,
sensiz akan gözlerimi;
göreceksin diye ödüm kopuyor.

kapanırmı bilinmez,bendeki yar’a..!
şimdiden başladım sensiz isyana,
ben bu canı adadım senin yoluna;
duyacaksın diye ödüm kopuyor.

neler çekiyor neler, zavallı yürek..!
aşk’ını içiyorum zehir zemberek,
açıklasam sevdamı sana gülerek;
kırılırsın diye ödüm kopuyor.

sabahlarım karanlık,geceler gergin..!
ne tadım kaldı benim,nede ahengim,
hayatım matlaştı bak,titrek ellerim;
tutacaksın diye ödüm kopuyor.

ellere bayram,bana her taraf zından..!
yeter artık yeter, öleceğim kahrımdan,
yaktım gönül mumlarımı sevdiğim;
söneceksin diye ödüm kopuyor.

gidermi sensiz, bu gönlümün darlığı..!
hiçbirşey gidermiyor,sensiz acımı,
ya rabbim ya kavuştur ya al canımı;
onsuz ölürüm diye ödüm kopuyor.

mehmet sancak
duyguların şairi boyabat.lı