Ne kadar yaşasam da vazgeçemem senden
Bir ismin var ki zikir olur düşmez dilimden,
Tüm yaralarımı derman bulmuşum senden,
Senin sevginle kurtuldum eski halimden..

Çok diledim sevgini almak için yaratandan,
Bir umut meşalesi ile hızla koştum ardından,
Sana olan sevdamla keşkileri hiç sormadan,
Bildiğim tek şeyim yarim sensin yok anlatan..

Senden önceleri olanlar seninle unutuldu gitti,
Seninle umutsuzluklar kayboldu birden bitti,
Bana olan bitmeyen sevgin var bu bana yetti,
Hiç umudumu yitirmemiştim ömrüm öyle geçti.

Bir güzel melodi oldu söylediğin sözlerin,
İsmin oldu umutla ezberle daima söylediğim,
Sen oldun sevginle oldun benim sevdiğim,
Senin sevgin o kadar yüce ki sensin sevdiğim..

Senden öğrendim düşünce nasıl kalkılacağını
Sevgi ile kanayan yaranın azmadan onacağını,
Yaşamın bende bıraktığı harabenin onarılacağını,
Sen sevginle yakaladım buldum hayat ortağını…

Her zaman sevdam ile umutlarımı hep aradım,
Bunları satırlara koyup dizelerime sıraladım,
Hiç bıkmadan umutlarımla çıkış yolunu aradım.
Senin sevginle bütün zor olanları geri bıraktım.

Sen başsın sevdiğim hayatımda seninle yaşarım,
Senden başka yok ki kimsem, örüldü hayâ duvarım,
Sevgi dolu yaşamınla geçer bunda böyle zamanlarım.
Sana olan sevgim var sonsuz bunu seninle yaşarım..

Sen benim zemheri ayazında esen deli boranımsın,
Zor günümde yanımda halimi hatırımı soranımsın,
Yıllarca dolaşıp bir türlü arayıp da bulmadığımsın,
Benim bitmeyen tek sevdamsın benim hayatımsın..

Olmadık anımda beni sevginle sevindirensin,
Ne kadar hüzünlü olsam da güldüren tek sensin,
Mevla’ m bana olan sevgini hiç eksik etmesin,
İkimizin birbirimize olan sevgisi asla hiç bitmesin…