Duydum ki terkedip beni gidermiş
Sessiz ve sedasız veda etmeden.
O kendi kendine anca yetermiş
Aklınca gönlünün pili bitmeden.

Gitsin ki azıcık rahat edeyim
Çünkü o bahtımda taşlar kaynattı.
Delinmiş postumu onsuz güdeyim
Bu gün git yarın gel dedi oynattı.

Giderim demiş ya külliyen yalan
Kaçıncı yemini kaçıncı sözü.
Giderse gönlümü kim eder talan
Allah’ım bir kere çıkmaz ki gözü.

Cevap ver gönlümün dişini söken
Var mıydı goncaya diken batırmak?
Ben miydim kefene çalılar diken
Ölmeden makbere var mı yatırmak?

Ömrümden yediği hala yetmiyor
Ecelle vuslata süre koyan o.
Zalime ödenen bu borç bitmiyor
İnan ki dostlarım beni soyan o.

Ne yapsam yaranmam bıktım elinden
Kefeni eline dürüp ver ister
Yinede tatlı söz duymam dilinden
’Ey köle bu yetmez iltimas göster’.

Aç gözlü olan ben oysa hep toktur
Sosyete takılır bitli baraka.
Usul de erkan da üstüne yoktur
O hep kalitedir yüksek tabaka.

Aşkından tutuklu müzmin sanığa
Alıştı çelikten teli germeye.
Müebbet giyecek eski tanığa
İcazet istermiş ceza vermeye.

Gönlüme çelmeyi takan arsızın
Yıllardır külüyle yanan çırayım.
Hiç suçu yok mudur yavuz hırsızın?
Verin şu kalemi artık kırayım.

Yasemen Akyürek Ankara OCAK 25