Asil duruşun karşısında su/suyor/um
Ki ben her susmamda daha çok anlatıyorum
Bilmesen de



Boynu bükük bakışlarımın günah duvarı olacaksın
Dudaklarında kördüğüm beni kurtaracak kelimen
İçimde bin çığlık yığını
Af kapısından iniyorum bir kez daha
Araf sessizliğinde yetimliğim büyüyor
Söyle yüreğine çeksin ellerini benden



Sensiz iklimler yaşadım soğuk iniltili
İklimler ikilemeler alışması zor
Yağmursuz kışlar kanatsız kuşlar gördüm
Her ilticamın arkasına saklanan
Soyu tükenmiş bir ümitti benim ki



Boğazıma kilitlendi vicdanım sesi
Cümlesine isyan alayına tufan
Bir nefes huzur kesse önümü
Batıyorum hangi limana sığınsam



Her çölün mecnunuyum ben
Efkârım cabası
Anlıyorum bu mahşeri telaşı kaygısını
Yitirmişliğin yazgısını
Uyanıyorum ki, vuslatın visali çok uzakmış
Ve aşk üç harfin ince ince inlemesiymiş



Bırak dökülsün gözyaşlarım
Sökülsün ciğerim ince yerinden
Belki rahmetin kapısına yağan düş olur
Belki vicdanı sızlar merhametin
Sensizlik bunu da görmüş olur
Yüreğinde bir damla olamazken
içimde bin uman oldu bendeki sen



Ah Halimi bir görsen
Yokluk benim, varlık sen
beden benim, hayat sen
Yıkık bir duvar dibinde
Ötelenmiş örselenmiş geçmişim kendimden
Söyle ey vicdanı çürük
Daha ne istiyorsun benden



HASAN YILDIZ/KULHASAN