Dine laf eden dürzü ağzındaki yuları.
Bir gün biri çekerse iman nedir görürsün.
Bilim bazen iyidir çok bokunu çıkarma.
İçin, dışın kokarsa iman nedir görürsün.

İşkembenden çıkanı yaba kulağın duysun.
Besmeleden habersiz mekân bilmeyen toysun.
İyi tanırım seni boynuzlu gezen beysin.
Ağyar kına yakarsa iman nedir görürsün.

Nedir salahiyetin nedir aldığın ilim.
İyilik senden ırak, gördüm mesleğin zulüm.
Sanma sana söverim, yılan misali dilim.
Kaba yerden sokarsa iman nedir görürsün.

Elin takvası ile dervişliği savunma.
Seccadeyi sermeden cennet için sevinme.
Akıldan üryan gezip, hurilerle avunma.
Avrat yoldan çıkarsa iman nedir görürsün.

Meşrebini bilirim kalbin katı kincisin.
Mümini düşürmeye gayret eden hincisin.
Sübhaneke yarımca, sözde âlim, dincisin.
Bak Azrail çökerse iman nedir görürsün.

Halik’ını bilmezsen iman etmiş olmazsın.
Ne kadar kanarsan kan, Kevser nerde bilmezsin.
Kâbe’ye secde edip namazını kılmazsın.
Sırat, çelme takarsa, iman nedir görürsün.

Eğlenecek din arar beyni sulanmış, çürük.
Ananın şalvarı var dedende tespih, çarık.
Cübbe, takke, sakalla laf ettiğin o sarık.
Boğazını sıkarsa iman nedir görürsün.

Hak olan dört kitabı cünüp ağza alırsan.
İki kelam belleyip fazla derin dalarsan.
O sövdüğün imamın tez önüne gelirsen.
Malum yeri tıkarsa iman nedir görürsün.

Âlimin vaazını, dinleme sen Kur’anı.
Ahirette görürsün puta selam duranı.
Serdar’a yobaz diyen, felek bilmem nereni.
Parmaklayıp bükerse iman nedir görürsün.