0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1000
Okunma
Bir katre bir buğu incecik hayal.
Mecusi ateşi nefessiz kaldı.
Kisra sarayında bin perişan hâl.
Kâbe’de putları kim yere çaldı.
Şimdi gönlümüzde kandil ile ay.
Ne saray istedi ne de saltanat.
Elinin tersiyle itti dünyayı.
Çıkardı semaya Burak adlı at.
İkiye bölmüştü gökteki ay’ı.
Işık ömrümüzde kandil ile ay.
Yetimdi yetimler ona emanet.
Medine mekanı Mekke vatanı.
Ondaydı tevazu ile fetanet.
Süsledi varlığı cümle zamanı.
Huzur günümüzde kandil ile ay.
Sahabesi yıldız kendisi güneş.
Adı dilimizde sönmeyen ahenk.
Yok cihan içinde onun ile eş.
Miyarı ölçüsü elmaslara denk.
Hayal dünümüzde kandil ile ay.
Ankara, 23.01.2013 İ.K
5.0
100% (3)
