Mutluluktan uçarken bir kuş çelme taktı umutlarıma… Hayallerimi düşürdüm…

Nedeni niçini çünküsü yok sevdanın
Ben kuşları uçabildikleri için kıskanmıyorum….

Özlemek deli gibi
Savaşmak
Doğrulmuşken üzerine bir çift göz
Göğsünü gere gere durmak tetikten sözler önünde
Sevmek
Ne olursa olsun
Ne kadar yalan olursa olsun
Sevda demek
Uçurum da olsa sevmek!
Yine dönmemek…
İşte ben buyum…

Körsem sağırsam algısızsam sorgusuzsam
Varlığınla yoksulsam
Gelsen!
Usulca sokulsam
Unuturum…
Kederli kaderimi
Unuturum…
Hayata kinimi nefretimi
Unuturum…
Ölüp ölüp hayalinle dirildiğimi

Çektiğin setlerin ardından çıkıp gelir misin bir gün?
Merhaba der misin tenimde uyanarak ?
Cehennem gecelerimizin ardından
Güneş kokusu dudaklarında
Öper misin alnımdan?
Ben!
Günah helalin!
Sen benimsin der misin?

Hiçbir türkü güzel değil artık
Hiçbir manzara içime işlemez
Hiçbir çiçek ellerindeki kadar ölümsüz değil
Ve hiçbir göz derinliğine kurban olunacak kadar suçlu değil
Bal bakışların kadar…

Ben paha biçtim ömrüme
Yine bir sen ederim
Ne yanımdan eksilsem

İlk değil bu yürek yangını

B ı k t ı m a r t ı k
H e r g e l e n e g i t m e d e m e k t e n…

Ayşe Elif OKUR