Gerek...

Ben cahil deyipte,hor görmem kulu
Öğretmek görevim,o doğru yolu
Yurdun her yanına,açıp okulu
Cahile ilmini,bildirmek gerek...

Çağlayan dereler,denize koşar
İnsanlar beşerdir,elbette şaşar
Cümle iyilikler,sevgiyle başlar
Sevgi yumağını sardırmak gerek...

Bizler dursak ilim, durmaz deyipte
Bilgi ekmeğinden,lokma yiyipte
Şu Mars tepesine,bayrak dikipte
Ata’nın yüzünü,güldürmek gerek...

Bilgini satmazsan,ne işe yarar
Bilmeyen hayırı,hep şerre yorar
Akıl kerpicinden,bilimdir duvar
Bilgi duvarını ördürmek gerek...

Boşta kalıp aylak,aylak gezmeyin
Gücüm yeter deyip,zayıf ezmeyin
Kötü yola düşüp,bizi üzmeyin
Şeytanın benzini,soldurmak gerek...

Bu sözlerim küpe,olsun kulağa
Hep büyüktü derler,kaçan balığa
İlimdir elbette,yol uygarlığa
Uyuru uykudan,kaldırmak gerek...

Elbette dost olan,dostunu özler
Düşenlerin dostu,olmazmış derler
Şimdi hep birlikte,verelim sözler
Düşeni tutupta,kaldırmak gerek...

İnsan gamla ölür,demirler pasla
Sırtını her zaman,dostuna yasla
Siz küçük görmeyin,düşmanı asla
Yılanı küçükken,öldürmek gerek...

Aç karına içme,demlice çayı
Gün gelir yetişir,atına tayı
Cehalet yangını,sarmış dünyayı
Bilimin suyuyla,söndürmek gerek...

Cahiller köşede,kadere ağlar
Böyle geçmiş bizim,epeyce çağlar
Bilgiyle dolmalı,körpe dimağlar
Makus talihleri,döndürmek gerek...

Öğretmenin senden,bunları umar
Ocaklar söndürür,içkiyle kumar
Elinin tersiyle,vurarak şamar
Bu köhne gidişi,durdurmak gerek...

Mehmet’in bu aşka,içi yanıktır
Cahillerin yüzü,daim soluktur
Bilgi havuzunda,okul oluktur
Akarken testiyi,doldurmak gerek...

Ulvi mehmet