-I-


dadaklarımdan hiç öpmedin beni
ama çok su içtin gözlerimden
düşlerimden eğilip öpercesine
dağ yolunda unutulmuş bir çeşme gibi,
başka yolcu geçmezdi, yalnızca sen geçerdin
ve yalnızca sen içerdin suyumdan benim
akşam üzeri dağdan inip, sürmeli bir ceylan gibi...



-II-



birbirinden güzel şiirler vereceğin
daha ilk günden belliydi
tomurcuklanan bahar çiçekleri gibiydin
her gün yepyeni güzelliklerle süsledin
dağları ovaları süsler gibi
ruhumun enginlerini
rengârenk binlerce çiçekle bezedin,
papatyalar gelincikler
dağ laleleri, menekşeler
allı yeşilli morlu, sarılıverdin sarılara
ben geldim, merhaba dedim
çıkın dedim kovanından arılara...


geldiğinde bahardı
gittiğinde bitmedi bahar
hep bahar kaldın gönlümde...



-III-



sanki çiçek değil
kan içinde gelincikler
yangın yeri gibi şimdi
baharı süsleyen ellerin
ve üstelik aylardan Haziran;
çekip gittiğin mevsim
gittiğinde başlayan yangın geri geldi
...
gide gide bitmez oldu ovalar
hasretin çöktü içime
yangınlar birbirini kovalar...



-IV-



tomurcuk pembe bir gülün
ferahlığı vardı yeryüzünde,
kokladıkça esriten
baktıkça mest eden
dokundukça içimde
bahar çiçekleri büyüten...


adın ...gül’dü; gülden farkın yoktu senin
gül yakışır göğsüme,
gül yaraşır gözüme,
gül yapışık gönlüme benim...



-V-


inadına yağmur yağıyor
tam da yazın ortasında
sağanak boşanıyor tütün tarlalarına...


gözlerim dolup dolup taşıyor;
tetiği çekilmiş bir namlunun içinde
kovanında sıkışıp kalmış yüreğim,
çatlatacak namlusunu
gökten yıldırım düşercesine
ulaşmak istiyor kollarım sana,
salınıyor ellerin
sicim sicim yağıyor bereketin,
gönül selim dalga dalga
akıp gidiyor yastık yastık
rüzgârla salınan buğday başaklarına...



-VI-



seni mi seviyorum , yoksa bir ülkeyi mi
nedir bu çektiğim ilkyazın elinden
sarı, mor, eflâtun
papatyalar gelincikler
yüreğimde bitiyor hepsi de
adını bilmediğim binlerce kır çiçeği
hep ellerini
hep yüzünü
hep seni çağrıştırıyor
bir bir yolup yerinden
yeter mi gücüm,
söküp atmaya seni gülüm, yüreğimden?!


Şaban AKTAŞ
10.06.1998
ANTALYA - PAMUKKALE TURU