1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
852
Okunma
İffet, namus,din ve imandan muzdaribim,
Geçti yetmiş yıl, vaziyet aynı Akif’im.
Çağdaşlık adına inanca saldırdılar,
Şimdi aile mefhumunu kaldırdılar.
Teknolojiler değişti, seneler geçti,
Ama beyinler aynı, hep geriyi seçti.
Bu arada ecdada sövdüler durdular,
Lakin hep uçurumun başına vardılar.
Vurgunlar, talanlar, çoğaldı da soyanlar,
Nerde? Hakkı, adalet, hukuku sayanlar.
Velhasılı civanmert başları özledik,
Müminler olarak canımızı közledik.
Anladım ki hiç gerek yok artık çok söze,
Bu gidişle kimse inmeyecek öze.
10.01.1999
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz