Ali Dağı’nın eteklerinde bir Ulu Eren
Gece gündüz yakarıp gonca gülleri deren

Seyyid-i Sırdan kara toprak oldu burada
Salâsın verdirip erdi sonunda murada

Seyyid Burhaneddin Eren’in yanı başında
Buluşacağız bu gün. gündüzün akşamında

Sene iki bin altı, Çarşambaydı günlerden
Gün tutuldu ansızın üç dakika geçmeden.

Bu duygular içinde gezinirken ayakta
Bir karartı oluştu iki adım uzakta

Sokuldu yavaş yavaş, çaresizdi, sessizdi!
"Kadir Bey! Şükrü’nün Abisi Rıfat"ım. Dedi

Hoşbeşe yoktu vakit mahşer oldu ortalık
Gün tutuldu türbede, akşam oldu mezarlık

Bir kadın ağlıyordu ilerde, yapayalnız
Der: Vuslata eriştim, sizler esen kalınız!

Hüzün çöktü içime tüylerim diken oldu
Dünyam şimdi karanlık, sevdiklerim nice oldu!

Tek başına biçare kala kaldık ortada
Kereminle, lütfunla bizi erit potanda

Elem doldu içimiz kurtar bizi bu dardan!
Yetiş bize sen yetiş, yeri göğü Yaradan!

Bu korkulu sahneyi ebediyen yaşatma!
Güneşini saç bize, bizi mahzun bırakma!

KADİR ACI, 15.01.2013, KAYSERİ.