Ah nasıl vuruldum gönül evinden
Yanmak şöyle dursun piştim bu sefer.
Vefa da görmedim yarin sevi/nden
Kanadı kırılmış kuştum bu sefer.

Müebbetim! desen yine çekerdim
Ecel olsan ne ki, boyun bükerdim
Sevdanın önünde böyle çökerdim
Vuslatı gelmeyen kıştım bu sefer.

Aslında aşk için gönül yandıkça
Demini alırdı içip kandıkça
Aklıma gelipte seni andıkça
Sarhoştan beteri keştim bu sefer.

Vaki değil yüze aşkla güldüğün
Yetmedi hançerle tek tek dildiğin
Yanlışmış be gülüm! doğru bildiğim
Yağlı urganında leştim bu sefer!

’Ne gönül düşünün uykusu kaçsın,
Ne sevdan başıma artık iş açsın
Sen bana nasılsa er geç muhtaçsın’
Diyorken bağrımı deştin bu sefer.

Huzur mu gördü ki garibin yüzü
Nerede silindi hıçkırık izi
Çıksın ki sevdanın şu iki gözü
Kanayıp süzülen yaştım bu sefer.

Ne merak et artık ne de yargıla
Alıcı kuş olup öyle sorgula
Gülmek nasip değil derken bu kula
Makberin dibini eştim bu sefer.

Kapanmış demek ki aşkında dönem
Bende de kalmadı inan ki önem
Biçtiğin ömürle tükenmiş senem
Yar kara toprağa düştüm bu sefer...


Yasemen Akyürek ANKARA 2013 OCAK 10