dünden kalan yarına
kırık bir gönül hikayesi
bir buruk tebessüm
solan binbir hatıra...
ben mecnun’dum
gûya sen leyla
gittin...
umursamaz bir edayla

öksüz bırakıp düşlerimi
susuz çöllerimde bir başına
ahımı hicranımı duymadan
ardına bakmadan gittin..
deva-i derdimdin
gittin...
böyle kara sevdayla

her anımda saklısın
çisildeyen yağmurda, havada suda
sırdaş olduğum akşam rüzgarında
sabah güneşinde, gece dolunayda
ne yana baksam sen vardın
sen vardın aynalarda
zemherimde bahardın
gittin...
içimde kopan fırtınayla

unutmadım,unutamadım,
ilk bakışla yaşadığım tufanı
gözlerinde kaybolduğum o anı
titrek cümlelerini, gülüşünü
ve ardına bakmadan gidişini...
her anımda sen vardın
gittin...
hançerem den kopan nidayla

avazım yankı bulmaz boşlukta
tadı yok hiç bir şeyin sensiz
bir ok gibi saplanır bağrıma
zaman dersen insafsız
sen ki bir rüyaydın
gittin
kasırgayla, şimşekle fırtınayla


gitsen de, hükmü yok mesafelerin
azap çiçeklerini sersen de yollarıma,
sığınsan da zifiri karanlıklara,
yokluğun heyulasına
sakladım hayallerimi
geceye inat yürek zulasına
cennetim di gözlerin
gittin...
suskun bir elvedayla