Kalp de hicran ateşi içim ağlarken
Duyulmayan sesim yankılanır boşlukta
Gönül her defasında kapılır bu demlere
Yalnızlığın sesini dinlemek düşer o an
Senden habersiz yaşamak kara haber gibi gelir
Beddualar okurum gelmediğin gecelere

Bu aşkın adı da sen, şanı da
Sevdanın yükü altında ezilirken beden
Takvimler kopuyor
Hayat taş olmuş batıyor bağrıma
Renkler soluyor

Senin sokaklarında cesur bir yürek
Haykırıyor
Sevda neyine gerek

Çaresizliğin dibe vurduğu anlardayım
Nikâhım kıyılıyor hüzünlerimle
Ben seni bir yağmur sonrası
Gök kuşağına sevdalı asuman edası ile sevdim

Senin heves sandığın şey var ya, aşkların en âlâsı
Ezan değil duyduğun, gidişinin selâsı

Yine de aklımda kalacaksın, yüreğimin belası
Sen yoksan da
Bu aşkın müptelası ben varım

Sürgün düşüncelerden uzak
Efsunlu duygularla ebede dek sevdiğimsin benim


Cansıla