1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
976
Okunma
Küçük harflerin asaletiyle yazdım aşkımızı sayfalarca
Aruz vezni hüzünleri sakladım eski zaman kelimeleri arasına
Yumuşak bir örtü gibi sakladı gözyaşlarımı soğuk sis
_
__
Son görgü tanığı
Karşı sıradaki fırıncı oldu ikimizin
Terkedişinin seherinde,
Topuk seslerin duyulmamaya başladığında
Sokakta sadece o ve ben vardık
Henüz şehir uyanmamışken
Şubat güneşi gibi ömürsüz kalırken ben
Ve soğuk
Ve yalan
Unutabilir miyim ki kardaki ayak izlerimizi
Ya da atmalı mıyım şimdi
Sahilden topladığımız taşları
Erkeğim ya kimselere yol da soramıyorum
İçgüdüsel devri daimlerde
Hep aynı çıkmazda kayboluyorum
Elimdeki asılsız reçete yanlış teşhis sonucu
Çare değil biliyorum
.
.
Acıtsa da seni unutmak istemiyorum
Fotoğraf: Dr.Mehmet Akın
5.0
100% (1)
Cevap Yaz