uzaklarda bir kız gördüm,,
gözleri alev alev yanıyordu,,
göğsün de ay hilal doğuruyordu
minnacık saçında rüzgar esiyordu
...
dudağında özgürlük şarkısı caddeyi inletiyordu,
kıp kızıl gökten umud yağıyordu,
balkonlar çiçek ekmişti saçına
sevinç sarmaşıkları sarmıştı toprağı

tarihin önünde eller avuçlar sıkılmıştı
çimen ağaç bülbül yuvasına dönmüştü,
ta ki hayırsız kurşun şakağa değene kadar,
yem yeşil okestra havasında ölümsüz bir dünya,
suskun bakışlar arasın da ölüp gitti,

uzaklarda bir kız gördüm
şimdi denizin olduğu yerde
uzanmış cansız yatıyordu,
hürriyetin olmadığı yerde

yüreğim bu kadar kanarken,
susmam susmam bin defa deşilse yaram
kanasam gözden taşsam nehirden

girsem hani taş gibi yüreklere
haykırsam uyuşuk beyinlere
tükürsem esrate

konuşmak yazmak yasak sa kör olamam
sağır sığır gibi duramam
bu gün ölürüm adam gibi yarın küfrettiremem,

ne olacaksa bu gün olmalı
mimi minnacık kızın düştüğü yerde
bu gün çarpışırım ölümüne
ölürsem baş ucuma dikersin bir abide
irfan KÖKTEN