![]() İNSANLAR GÖRDÜM
İnsanlar gördüm;
Kalplerinde ki aklar sıvanmış yüzlerine, İnsanlar gördüm: Hançer gibi bakışlar gizlenmiş gözlerine. İnsanlar gördüm: Mutluluğu yakalar gülümseme uçursan, İnsanlar gördüm: İhaneti bırakmaz bağlayıp kilit vursan. İnsanlar gördüm: Yitirmez şerefini yoksulluk girdabında, İnsanlar gördüm: Merhametten eser yok silinmiş kitabında. İnsanlar gördüm: Yumuşak, nazik, asil, elleri, yüzleri nur, İnsanlar gördüm: Kandilleri kararmış, ölüm; onlara onur. İnsanlar gördüm: Girsen gül bahçesidir tertemiz özlerine, İnsanlar gördüm: Şekilleri bozulmaz tükürsen yüzlerine. İnsanlar gördüm: Sabır kıyafetini çıkartmaz sırtlarından, İnsanlar gördüm: Cana can verseler de gidilmez artlarından. İnsanlar gördüm: Gözlerinden sel akar dostun kötü haline, İnsanlar gördüm: Ölümsüzlük satılsa kıyamaz servetine. İnsanlar gördüm: Zamanı örselerken bil ki zamansız solmuş, İnsanlar gördüm: Milyarlara yurt olan bu dünyada kaybolmuş. İnsanlar gördüm: Baharlara göz kırpar hayatta her devresi, İnsanlar gördüm: Kin ve pislik savurur görünmez ki çevresi. İnsanlar gördüm: Yolda mumla aranır ulaşmak için izleri, İnsanlar gördüm; Yüzleri kara kara, andırır dehlizleri. İnsanlar gördüm; Kan kusar, gönlü yanar, anlatmaz çilesini, İnsanlar gördüm; Bulsa değiştirirler nefesin hilesini. İnsanlar gördüm; Bir lokmanın uğruna alnında binlerce ter, İnsanlar gördüm; Menfaati nerede işte orada biter. |
karadereli tarafından 11/29/2007 8:59:45 AM zamanında düzenlenmiştir.