Duydum yârin yüreği, oluk oluk kanarmış,
Dağlar çıktı yoluma, yarayı bağlayamam.
Adımı zikredermiş, dostlarına anarmış;
Eller deli der, diye; korkumdan ağlayamam.

Diyormuş ’Bu hasretlik, çok çetin çok da yaman,
Saatler mi bağlanmış neden geçmiyor zaman? ”
Yürek yandı kül oldu tütmüyor artık duman!
Sönmüş ateşler ile, gönlümü dağlayamam.

Hazan vurmuş gülüne hem solmuş hem sararmış.
Yıkılmış koca dünya, güneş sönmüş kararmış.
Kaybetmiş yollarını yine beni ararmış;
Yağı bitmiş kandili, yeniden yağlayamam.

Yâr senin hasretinle gülmedi benim yüzüm
Dert üstüne dert bindi kan döker iki gözüm.
Kuruyan bir pınara var mıdır bilmem çözüm
Yüreğimde göl yatar yol bulup çağlayamam.

Sevdiğim yad ellerde kalmış yalnız başına,
Gözlerinden akan yaş düşmüş tatlı aşına.
Garip yazdıracakmış, yârim mezar taşına;
Gurbet acıdır amma bir fayda sağlayamam

Habibe CESUR
09.01.2013 İZMİT KOCAELİ