Öyle anlar vardır ki hayatta
gelir çarpar çehrene amansız bir acı yüreğin yangın yerine döner
alevler içinde yanar olursun anlatamasın;
Öyle anlar vardır ki hayatta
kifayetsiz kalır kelimeler anlatmaya sen anlatmak istesen de
anlatamayıp sadece susar bakarsın o vakit;
Öyle anlar vardır ki hayatta
çaresizlikler deryası sarar seni boğulur kalırsın içinde
öyle ki gitmek ne kadar zor olsa da kalmakta o kadar zorlaşıyor o an
bir anlayanım olacak mı?
bulabilecek miyim anlayanımı diye çaresizce beklersin;
İşte o anlar senin anlatamadıklarındır
kalamayıp gitmek istesen de gitmek istediğin yer bilemediğin hiç bir yerdir
Çünkü asıl o anlardır seni senden beni de benden alan…

AltıOcakİkibinonüçYüksekova

FFO.