Duydum ki durumun düzelmiş senin,
Altında araban, çokmuş meskenin,
Daha yeni haberim oldu benim,
Yürü be emmi oğlu, kim tutar seni.

Doğduğun yeri, unuttun sen niye,
Annen baban, muhtaç olmuş ilgiye,
Fazla gururlanma, adamım diye,
Yürü be emmi oğlu, kim tutar seni.

Emminin oğlunu, hiç aramadın,
Halini, hatırını neden sormadın,
Aferin büyüdün, sen adım, adım,
Yürü be emmi oğlu, kim tutar seni.

Gününü gün ettin, pavyonda, barda,
Manşetlere çıktın, oldun hovarda,
Her şeyi unuttun, aklın parada,
Yürü be emmi oğlu, kim tutar seni.

Bire aldığını, beşe satarsın,
İyi adamım diye, hava atarsın,
Sattığın sütlere, suda katarsın,
Yürü be emmi oğlu, kim tutar seni.

Kardeşin aç iken, sen tok gezersin,
Durumuna acıyıp, alay edersin,
İnsanlık kaldı mı, sende ne dersin,
Yürü be emmi oğlu, kim tutar seni.

Hacıya gidince oldun mu hacı,
Hakkını vermedin, ağlıyor bacı,
Tatmadın galiba, sen büyük acı,
Yürü be emmi oğlu, kim tutar seni.

Gözünü kırparak, kul hakkı yedin,
Ele yok hep bana, Rabbena dedin,
Köşeyi dönmek için, bayağı evdin,
Yürü be emmi oğlu, kim tutar seni.

Askere gitmedin, paralı yaptın,
Parayı çok sevdin, adeta taptın,
Doğruydun, ne oldu, yolundan saptın,
Yürü be emmi oğlu, kim tutar seni.

Azrail gelince, kapını çaldı,
Üzüldüm, servetin, dünyada kaldı,
Haberin yok muydu, dünya yalandı,
Yürü be emmi oğlu, kim tutar seni.

Bunları yazdım diye, bana gücenme,
Bana ne, köye ister gel, istersen gelme,
Yeter ki doğru ol, aman bükülme,
Yürü be emmi oğlu, kim tutar seni.

KARAYER kendince, söylenip durur,
İnsanı küçültür, kibir ve gurur,
Dünyanın malı, dünyada kalır,
Yürü be emmi oğlu, kim tutar seni.

( Not: Bu şiirin Emmi oğullarımla alakası yoktur.
Arası olmayan emmi oğullarına hitaben yazılmıştır,)

17.11.2012