buluta doğru yürü, suyu bulacaksın
ne zaman ki dağlarda
hüzün basarsa gönlünü
bir yağmur bulutu geçer üstünden
asılır gözlerin derinliklerine gökyüzünün
başın ümitsizce düşüp öne
çevirince gözlerini
altından akasyaların, baktığım yöne
yutkunursun damla damla;
daralınca ümiğin, gül açar mendilin
seviyorum dedim, dinlemedin...



şimdi senden çok, çok uzaktayım
kıyısındayım mavi gölün,
kurumuş bir ağacın
göğe uzanan ölü gövdesinde
ölü bir yıldız gibi görünen
bir dalın beş ayrı ucundan
ikisinin üstünde bir çift kumru
batan güneşi seyre durmuş
arada bir dönmese başlar
ölü mü diri mi anlaşılmayacak kuşlar...



kül rengi ölüm
kuşlar ağacın gövdesine uymuş
ağacın ölü gövdesine sarmaşık dallar
yaşam bulmuş yeniden
cıvıl cıvıl serçelerin kulisinde
uğurlayıp kumrular akşam güneşini
uçup gittiler yuvalarına
ben kaldım yapayalnız avare
acılarını yaşamak için
söndürmek için ateşimi geldim buraya
güneş en güzel burada batıyor
en güzel anılar bulutlarda yatıyor...



Şaban AKTAŞ
10.11.1997- Eğirdir Gölü