Bana geldiğinde zaman, zaman
Nasıl karşılardım seni
Kendimi kıskanarak
Bir halt eder diye

söz aldım ellerimden
bıraktım gözlerimi
koştular gözlerinin içine
bir anımsa, anımsaki
ilk sorduğum ne olurdu
aç mısın?
Çünkü açlığa hiç dayanamam
Aç insan olmasın yanımda
Ve dünyam da
Bu kıskanç bollukta
Seni de aç sanıyorum

yemek isteğinde
ne çabuk hazırladımdı
nedendi sence
çünkü
tüm açlıklar yüreğimi vurur

sana geldiğimde
elimdekileri alırken
şaşkındın
korkuyordun da
temizlik yaparken
güzelleşen o gülüş
sevmek kadar hemde

yalnızlığa değer biçilmez
mutluluk çiçekleniyorsa
aşk gözlerin derinlerin de
yüzüyorsa

telaşın yüreğinin sesinde
sorguluyordu beni
çok sıcacık olmam
o ateşe üflemiştik
sönmüş gibi idi ama
sönmedi sönmezde
kıvılcım saçıyorken
alev alan yürek
yeni yıllara uçuşta

yanarız ikimiz de deyişin
üzdü aşkımı kül mü olsun
gönül bizim
umuda umut katmak için

yaşanacak mevsimlerin
yolcusuyuz diyerekten
özgürlüğün kanatlarında
kışlar bahar olur baharlar
bir başka bahar
geceler gündüzler unutularak

aralık 2012 M.PAŞAKAHYAOĞLU