2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
978
Okunma
Sesimde rüzgarın nefesi,kaldırımda yanan bi izmarit var
Nefesimi tutuyorum çocukluk günlerimde
Su dolduruyorum akan çaylardan
Ekmek çıkarıyorum fırınlardan
Kuruşlarda şıngırtıları gülüşlerin
Ve yıkıntılarda kalan hayatın elleri
Masanın üstünde buruşturulmuş sevdanın inlemeleri
Bi kibrit çakıp yakıyorum gidenleri
Kapıların sürgülerini çekiyorum ardından
Kayboluyorum koy diplerinde
Sızıyorum sevdanın gözlerinden
Ve bitiriyorum ağır ağır adımlarımı
Bağırıyorum uğultulardan sesimle
Geliyorum gidenlerin ardından yanlızlığa doğru.
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz