Yaprağın dalından düşme anı gibiyiz..
Toprağa yüksekten bakıyordu
Sararmıştı, solmuştu..
Artık toprağa süzülme vakti gelmişti

Yaşadıklarını hatırladı bir anda
Rüzgarın esmesiyle savrulduğu günleri,
Üşüdüğü, ıslandığı günleri..
Gözlerinin önünden geçmişti hepsi
Tıpkı bir şerit gibi

Ayrılık vakti gelmişti
Sert ve ince dalından kopacaktı artık
Arkadaşlarından ayrılacaktı
Ağacını bırakacaktı

Üzgündü..
Acısıyla, tatlısıyla
Yaşadığı her şeyi bırakacaktı
Toprakla buluşacaktı

Sonunda anlamıştı..
Kaderinin buraya kadar olduğunu
Boyun eğmekten başka çaresi yoktu
Herkesin yaptığı gibi boynunu eğecekti

Dirense de işe yaramayacaktı
Çünkü onun elinde değildi
Son noktaya gelmişti
Çaresizdi..

Bizim gibi hayatın arifesinde vazgeçmedi
Sonuna kadar direndi
Soğuğuyla, Sıcağıyla, Yağmuruyla..
Asla vazgeçmedi

Boynunu bükeceği tek zaman;
Dalından kopacağı zamandı..
Bizimde boynumuzu bükeceğimiz tek zaman
Ölüm vaktimiz olmalı.

- Enes Demirci