7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1320
Okunma
yitirilmiş cümlelerin başlangıcı yokmuş öğrendim.
susmak en büyük deva imiş
şimdi küskün bütün kalpler
elvedalar kol geziyor sokaklarda..
daha çok özlüyorum seni,
sıcak buselerinden hissettiklerimleyim ben
neyler bu gönül sensizliği
saat kaç kimbilir..
ardımda bıraktığım hüzünler meyili
bir yokuş ardında sen
bitik sözlere yoldaş o lahzalar
o lal tutan diller ayrılığın safhalarında
eller boş artık..
renk değiştiriyorken yaşam
ansızın yitip gidiyor
beyazın siyaha boyanması gibi..
Cevap Yaz