Zaman mı değişti dostlar
Kimse de hal hayır yok artık
Vakit dersen kıtlıklığın zirvesine koşuyor...
Kimbilir be ki de şöyle başlamak gerekirdi hayata
Ne sevdiğinden,ne dostundan ne anadan babadan
Hele ki kendine bile yetemeyen evlatlarımızdan
Ziyaretini,sevgisini,zor günde desteğini beklemeden
Eşin dostun umarsızlığına,vefasızlığına kapılıp yanmadan
Bu günü ayakta tutabildiysek,yarını da gam yapmadan
Azmin yakasından yapışıp , yalnız kendimize güvenerek
Daha az kırılıp,daha azmı mutsuz olurduk diyorum bazen...

Sevgi,başarı,yaşamın idamesi emek istiyor
Emek verdim mi insan semeresini bekliyor
Umduğunu bulamayınca da kırılıp küsüyor
Gelecekten umudunu kesip, mutsuz oluyor
Hem de ne yaparsa yapsın mutlaka bir gün
Yine yalnızlığın soğukluğu ile tanışıyor...
Bir başına geliyor,bir başına gidiyor...
Sonuçta kendi hesabını kendi ödüyor...



ÇİMDİK 30.12.2012