.



(Bir kurumda "Ne mutlu Türk’üm diyene" demek yasakmış.)



Ne günlere kaldık, daha da neler,

Yasakmış "Ne mutlu Türk’üm diyene".

Türkiye değil de, sanki başka yer,

Yasakmış "Ne mutlu Türk’üm diyene".

Diyorum "Ne mutlu Türk’üm diyene".

-

Burası Türkiye olmaz demeyin,

Olsa da kimseler bilmez demeyin,

Bağırıp "Şehitler ölmez" demeyin,

Yasakmış "Ne mutlu Türk’üm diyene".

Söylerim "Ne mutlu Türk’üm diyene".

-

Hepsi Ermeniymiş bakın densize,

Nasıl özeniyor hele dinsize,

Türk’üm demek yasak, desem ben size,

Yasakmış "Ne mutlu Türk’üm diyene".

Haykırdım "Ne mutlu Türk’üm diyene".

-

Vatan, millet diye dalga geçerler,

Yurdunu seveni ayrı seçerler,

Hepsi birden Türk’e kefen biçerler,

Yasakmış "Ne mutlu Türk’üm diyene".

Bağırdım "Ne mutlu Türk’üm diyene".

-

Düşmanın düşmanı dostumdur benim,

Çevreme bakarım yoktur sevenim,

Ruhum tutsak, neye yarar bedenim,

Yasakmış "Ne mutlu Türk’üm diyene".

Her zaman "Ne mutlu Türk’üm diyene".


-

Tatlı sözlerine nasıl da kandı,

Sanma Suat yalanlara inandı,

Bizleri kendinden korkacak sandı,

Yasakmış "Ne mutlu Türk’üm diyene".

Derim ki "Ne mutlu Türk’üm diyene".

-

Suat Zobu
-
Bu şiirimi "Uğur Böceği" ile taçlandırdıkları için Seçki Kuruluna teşekkür ederim.

.