Gönül kubbem bulutlarla dolunca,
Şimşek gibi çakar, çakar ağlarım.
Bu sıkleti taşıyamaz olunca.
Sele döner, akar akar ağlarım.

İlimiz Kayseri, ilçem Bünyan’dır,
Köyüm Burhaniye, yürek püryandır,
Kırk altıdan beri, gözüm giryan dır,
Ezel yurdum kokar, kokar ağlarım.

Sele döner derelerde duramam,
Durduramam yapay setler kuramam,
Irmak olur hiçbir dizgin vuramam,
Bentlerimi yıkar, yıkar ağlarım.

Yar bulunur yüreğimi yarsalar,
Kezzap döküp közle macun karsalar,
Bu merhemi şifa diye sarsalar,
Dişlerimi sıkar, sıkar ağlarım.

Kim bilecek? Beni Mecnun edeni,
Leyla mıdır, Mevla mıdır nedeni?
Neyleyim ki harap etti bedeni,
Tatlı candan bıkar, bıkar ağlarım.

Terk eyledim meyhaneyi, dergâhı,
Abdal olur dolaşırım her gâh-ı,
Halk içinde görmeyince o Şahı,
Dağ başına çıkar, çıkar ağlarım.

Tenhalarda hazır buldum yokları,
Bir bileli terk eyledim çokları,
Can dostumun fırlattığı okları,
Can evime sokar, sokar ağlarım.

Bir güzele, şu gönlümü verince,
Garip garip huzur buldum derince,
Boğazımı kör düğümler gerince,
Çözülürüm vakar, vakar ağlarım.

Gamım varken sevinç benim neyime?
İkilikler gölge eder sevime,
Zor kullanıp kadem bassa evime,
Bir kenara kakar, kakar ağlarım.

Usanmadı gönül konup göçmeden,
Ateş gömlek giydim kesip biçmeden,
Sarhoş oldum vuslat demi içmeden,
Sendelerim sakar, sakar ağlarım.

Kavuşmamak yazılıysa kaderde,
Hiçbir deva bulunur mu? Bu derde
Şu dünyayı narı-cahim eder de,
Varlığımı yakar yakar ağlarım.

Aşk devleti otağ kurdu sinede,
Hükmediyor imana da dine de,
Dost gülleri diken olsa yinede,
Boğazıma takar takar ağlarım.

Sıyrılınca sevgilimin karası,
Dikiş tutar yaralının yarası,
Yerle göğün, şarkla garbın arası,
Yar yüzüne bakar bakar ağlarım.

Mustafa Yaralı