Sürekli belaya soktun başımı
Yakınken hep uzak duruşum ondan
Baharı bilmeyen zalim kışını
Çekerek kalbinden vuruşum ondan.

Bilsen ki öfkemi sendin söndüren
Çıkmadı başımı böyle döndüren
Bilsen ki efkârı aşktır dindiren
Seninle bir dünya kuruşum ondan.

Kapanmak bilmedi açtığın çukur
Herkese gül olan, bende mi çakır?
Cebi boş yüreğim, duygular fakir
Gönlüme sadaka verişim ondan.

Bir sana zayıftım sevgine avdım
Vazgeçmem demiştim aşkına tavdım
Verilen bu ömrü seninle savdım
Kendim de bu hakkı görüşüm ondan.

Kaderim vuslatla bozmuş arayı
Sarmıyor hicranım onmaz yarayı
Sen bozdun aşkımda yine sırayı
Hüsranın koynuna girişim ondan.

Kimi dahil etsen kendi suçuna
Kar olup yağarsın aşkın saçına
Bende de eceli kurdun kaçına
Vefasız bil seni yoruşum ondan.

Hülasa suskunsam, var da sebebi
Yakacak konuşsam ateş bu lebi
Faraza ölsem de bozmam edebi
Fermanla yıllardır yarışım ondan.

Yasemen Akyürek ANKARA 24 ARALIK 2012