Mutlu olamadık biz sözümüzü tutmadık
Yalan dedik dünyanın küle dönmüş gerçeği.
Çok mu zordu ki sevmek canı cana katmadık
Kızdığımız riyanın biz mi olduk ortağı?

Oysa sevmek içindi verdiğimiz tüm çaba
Hani yemin etmiştik edilmezdi aşk heba
Yakışır mı yüreğe müzminleşen bu veba
Usta iken sevdanın tekrar olduk çırağı.

Kimin boynunu büksek dönüp bir kez bakmadık
Zulmederek kapattık açtığımız her çağı.
Gurur dedik kibire vebalini takmadık
Birlik olup şeytanla ördük üstüne ağı.

Ne zaman hangi yerde doğruya kucak açtık?
Çaldığımız yüreğin kapısından biz kaçtık
Aldık gülün elinden bağrına zehir saçtık
Biz göz yaşı döktürdük öksüz koyduk tüm bağı.

Eğilmeyiz zannettik arşa kalktı başımız
Karardıkça görmedi gözümüz alçak dağı.
Oysa nasıl düştük biz kabus oldu düşümüz
Akıllanmadık yine gönle yağdı kırağı.

Hadi sökülsün şimdi yüreğin bütün pası
Seçilsin arasından eğer kaldıysa hası
Benlik düğümlenmişken kim tutacak bu yası?
Saçlarından sürürken utandırdık arsağı.

Makber de temizlemez girdiğimiz günahı
Karıştıkça zulme kan dolar ruhun yatağı
Tövbe etsek bin kere arındırmaz bu ahı
Gayyanın en dibiymiş zalimlerin batağı

Hani bizler içindi iyi ve kötü olan
Sabır değil miydi ki insanı insan kılan?
Biz büyüttük sinede besledik kara yılan
Aşk yerine hırs sardı karıştırdık kursağı.

Yanımıza kar kaldı pişman olsak ne yazar
Dökülürken canhıraş başlar bir çöl kurağı.
Gelip çatar yolculuk yürürüz azar azar
Buymuş ömrün meğerse beklenen son durağı.


Yasemen Akyürek ANKARA 24 ARALIK 2012