0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
922
Okunma
Şimdi yürüyoruz kendi bahçelerimizde..
Kendi güllerimiz,kendi dikenlerimiz.
Susuzluktan çatlamışlar ,çaresiz.
Bunca telaş içinde,
Hala ..Su vermek için bir goncaya
Bu telaş niye?
Bırak ki kurusun,
Yenisini dikersin yerine.
Lakin,Anılar var,emek var,umut var..
Var anası var,anlayacağın..
Ya da,sadece sevgi var
Bunca kuru gürültü arasında.
Bir de,ilkbahara duyduğun özlem,
Tohumu karlar arasına gizlerken..
Budur sonbahar belki de,
Bir dal..
Bir sürü kuru yaprak arasında
Sadece bir dal.
RC
