Kendime mahkum diye ceza veren hakimim
Ben ki tedavim yapan,kendime bir hekimim
Hala sorar dururum,bu bendeki ben de kim

Sınırları zorlayan bir girift gırdaptayım
Kaderim kendim çizdim çok zordayım,dardayım

Bazen geceden farksız,günümü ayıramam
Bana fezam karanlık güneşimi bulamam
Her an huzursuz yaşam bir an rahat olamam

Cehennemin ateşi aydınlatmaz bilirim
Zifiri karanlıkta gölgemle beliririm

Sinirlerim gerilir ağlar başım,bedenim
Sanki dünya sırtımda taşıyansa tek benim
Takatım,sabrım bitti ağırdır bana tenim

Uzağı gören idim toslar oldum duvara
İşte böyle hakim bey ben bana açtım dava

Kararını çabuk ver oyalama,avutma
Çok kısa olacaktır bu davamda savunma
Hak verir oldum bilsen idamlık bu adama

Ben olayım kelepçe kollarımı kitleyen
Beni alın götürün sürüklensin bu beden

Ruhumu lime,lime paylaştırdım olmadı
Bana ait olandan tek zerresi kalmadı
Yinede usanmadı,deli gönül yılmadı

Savunmam tırnağımla yontarak yazdım bilin
Söz hakkımı istemem artık cezamı verin

Kalemi kır istersen dosyamı ister kapat
Bundan gayri gam değil bana hücrem ve rahat
İdamımı onayla ben bana olam cellat

İrin akar tenimden ter kokmuyor bedenim
Ardımda ne kaldıysa bakamadan gidenim

Kilitleyin tabutum örtün tonlarca toprak
Ağır gelirdi tene havadan düşen yaprak
Cehennemin ateşi yaksında kızartarak

Külüm böcekler için sıcacık yatak olsun
Gözlerim mahşere dek huzurluca uyusun