hayrettin taylan


kaybolmuş ilimlerin urağan usuyum
doğusu aşkımın buhusunda saklı anların demkeşiyim
gün’eşimi çağırdım talihler çeşnisinden
ışıltını bekledim kadınlar kasrında
lazerlerini sunan güzelin bakışında kaldı kalakalışım
ısrarın yanardağı oldum yardağında
aklım vezüv gibi asırlık öykülerle
okundum sensiz tenler atlasında
yazıldım asrın kelamcısı olarak gözlerinin anlamlarında

2…
her bakışın yeni bir ilmin aynası
her bakmayışın hüzünlü filmin başlangıcı
baş başa kalacağımız son filmin senaristiyim
yazılmak istediğim yazgıma rızalarım teslim
talihsiz, tarihsiz,tatminsiz,duvaksız kalamazdı sensizliğim
yaşanmışlık ritmi olarak çalıyordun içimin bestesini
tavusların renkli ışıltısını sunuyordu kadınsılığının renkliliği
kırlangıcımın kırılmayası kanadı olup uçurdum nefsimi
engellenmiş çoşumların lirik aynasında tarandın
dışlanmış dışavurumların vurgusuna özne yapardın nazların
aklanmış sevdanın tanında estin benliğime
tutkumun pusulasını çizen yüreğinin piri reisiydim
seninle yaşanacak yerin ,yar haritasını çizdim
ruhsal buluşmanın kaşifiyim
seviyordum bilimselliği yok bu uyanışım


3…
sensizliğin ç’oğul tepelerinde üşürdü sol loblarım
sessizliğin tekil ovalarında yeşerdi filiz
hayatın meyvesi yüreğimin tabağını sunulurdu
tadına alışmış dimağ ustasıyım
yırtılmış yüreğimin bitmez sonu gibisin
aynı tutkudan giyinmişsiz aşk kumaşıyız
sevmeden ölemeyiz yar
bekleyiş zamansızdır, vurdumduymaz sensizliği yamalar
özleyiş amansızdır, saydamsız yansıtmaz sevdayı
geliş bizdendir, sevdasız bitirmez ömrü
bu yüzden senden başka isteğim yok