Bu dünyaya gelen her insanoğlu,
Gider mutlak son erince bir yere.
Kimisi umutla doğrultmuş yolu
Kaçıp gider o" Şirince"bir yere

Kur’an’a gelmezse bunu sormaya
Yollara düşrür O’nu bir Maya
Dönüş biletiyle gitme firmaya
Kadir Mevlam son verince bir yere

Koşup durur uzun emel peşinde
Düşünmezki ölüm her an başında
Bir tek adı kalır mezar taşında
Saklanınca o derince bir yere

Bir nefeslik dünya ömrü tez biter
Kış savuşur, bahar geçer, yaz biter
Varılınca,hoş muhabbet söz biter...
Çimen altı pek serince bir yere

Uykudan uyanır yeni gün başlar
Geçinmek uğruna bütün telaşlar
Cıvıl cıvıl öter dallarda kuşlar
Sabah olup gün vurunca bir yere

Kul Hakkı,Mevla’yı unutma sakın,
Kulluğun hatırla edebin takın
Zalimden uzak dur,mazluma yakın
Destur alıp sen girince bir yere