0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
929
Okunma
Bir deprem ülkesinde yer aldığımızı asla unutmamamız gerektiğini,depremlerin hayatımızın bir parçası olduğunu 1999 depremindeki yaşananlar dan bir izlenimi dile getirmeye çalıştım.
Artık yok bu ağlayan şehirde,
Balkonunda neşeyle çay içen yaşlılar,
Evinin penceresinden son direktif veren
‘’Kardeşinin elinden sıkı tut yavrum,
Yoldan dikkatli geçin’’ diyen genç anneler,
Artık yok bu ağlayan şehirde,
Köşe başında servis bekleyen çocuklar,
Çay içilen,çocukların güle oynaya koşuştuğu,
Parklar,bahçeler,
Artık yok bu ağlayan şehirde,
Emeklilerin sohbet ettiği banklar,
Fıskıyelerinde suları akan,
Ağaçlarında kuşları ötüşen,
O alanlar ,
Artık yok bu ağlayan şehirde,
Genç ailelerin piknik yaptığı,
Aşıkların el ele dolaştığı,
Kavaklı sahilleri,
Değirmendere çay bahçeleri,
Çınar altı sanat eserleri,
Artık yok bu ağlayan şehirde,
O İnsanlar,o sokaklar,o evler.
’Çile Vapuru’’ adlı şiir Kitabımdan 1999
5.0
100% (1)
