18
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
1611
Okunma
her insan kendi çağının ölüsüdür.....
KUŞ SONAT
ŞAİR:
inme
uçurtma heyacanlı kuş
sıladan yapılma teninle
görmesinler seni
sevecenliği besleme
ölmeye yakın gülüşünle...
geliyor avcı...
kaç intihar besledin
göğüs kafesinde
ve kaç mutat şüphe
boşa mı ?...
mavi kuş...
deniz doğurur çığlıklarını
eve dönmemiş bir baba duruşunu
söylüyorsun
kıl
yakamozdan cenaze namazını
savur
tahıl gözlü tehditlerini
kaç .........
AVCI:
biliyorsun
gün ışığı çalıntı artık
ve elleri bıçak yarası gülüşümüzün
kaçma dur...
KUŞ:
her yanım yalnızlık
çekili mi unutuldu
şafağın tetiği
beyaz gülüşden sırma, gün nerede
yoksa vuruldum mu
lâl a mı kesti
genzi yakan sesimiz
gökkuşağı mı delik
yağmur mu kokuyor içimiz
elveda ....
ömür...