0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1803
Okunma
Sabah demlerinin nazlı güzeli.
İnce endamıyla efsane kuğu.
Bir elif süzülür incecik eli.
Doldurur içimde hazin boşluğu.
Düş görür baharda her gül ağacı.
Berrak gamzesiyle gül misal güler.
Çay damağı burar dilimde acı.
Az gelir o deme nice övgüler.
Nazın kanadında kanar yüreğim.
Endamı albeni naz tütsülü yâr.
Hayal perdesinde çay olunca im.
İsli çaydanlığım yirmi dört ayar.
Bir efsane kuğu süzülür her an.
Buğunun ardında emsalsiz nihal.
Bu mevsimde hüzün kokulu zaman.
Acı çaydan kalan bendeki bu hâl.
Ankara, 16.12.2102 İ.K
