varsıllar uyurken mışıl mışıl
sokaklarında kentin geceyarısı
yalnız yoksullar çalışır
iştahla harıl harıl
kediler gibi eşeleyip deşerler
kokuşmuş çöp konteynerlerini...


’bana ne!’ diyemem ki
yüzüne bakıp geçemem
gücüne gitmez mi hiç;
sen olsan bir nebze
utanmaz mısın insanlığından,
çürümüş meyve sebze,
kuruyunca atılmış
küflü ekmeklerle
beslenmek zorunda kalınca
aynı çöp sandığından
sokaktaki
kediler ve köpeklerle?!
...

ülkemin her yanı bolluk bereket
kamyonlarca sandık sandık
dalından
yeni kopmuşçasına tazelik
demet demet
varken manavdan
günlük alıp yemek
nedir bunca rezalet,
akıl almaz kepazelik
hangi devirdeyiz,
ne demek
hayat mücadelesi,
payına düşeni alıp geçiyor
çöpten geçinen adam!


kesilince ayak sesleri
bir ileri bir geri
kocaman kocaman
sıçanlar ortalıkta
koşuşuyor durmadan;
kediler, sıçanlar,
köpekler ve insanlar
hepsi aynı kalabalıkta...


ey modern çapulcular!
haraç toplayıcıları!
vergi üstüne vergi
zam üstüne zamla
milleti alttan oyanlar!
dini her kılıfa uydurup
camiden minareyi soyanlar!
yüksek koltukların alçak beyleri!
alçak bayanların(!)
yüksek topuklu
tahta/kurulu(?)
maroken koltukluları;
yükseğe oturunca
hürrem sultan(!)
sırıklı ayşekadın(!)
fasulye gibi çubuklu
kendini nimetten sayanlar;
aklım şimdi fırlayacak!!!
çöp kutularında
köşeye sıkışmış kediler gibi
ellerim pençe pençe
nam(l)usuyla büsbütün
önce sizi kırmalayacak!

...
lâmı cimi yok bunun
yok aması maması,
insanlar çöp yiyor,
köpekleriniz, ithal
amerikan maması!!!





Şaban AKTAŞ
05.12.2012