0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
894
Okunma
Kör insan içinde aç kalmış çocuk bakışı yüreğim,
Gün doğumu sancısında ruhum dolaşır sokak ortasında,
kaldırımları palazlamış çocuk resmidir süretim.
çöp içinde kokan ellerim hayat resmi çizer namluda,
ayaklar açlık nöbeti saatinde koşarken kerpeten tırnağa dolanır
ümidi söker milim milim patlar acı damar da,
en bilinmez denklemli küfür dudağım da,
dişlerim ihanete fırlamakta,
gözlerim bir kurşun bakışım deler aptesi bozuk müslüman ayağını
beynim yarın olmayan yolda kör insan süretinde kalır
aklım yuvarlanır
damlar kalemden mürekkep zaptiye nüshasına,
irfan KÖKTEN
